(กลายเป็นพายุหมุนนอกเขตร้อนหลังจาก 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2551)พายุไต้ฝุ่นรามสูร หรือที่ในฟิลิปปินส์เรียกว่า พายุไต้ฝุ่นบุตโชย (ตากาล็อก: Butchoy) เป็นพายุไต้ฝุ่นลูกที่สองบริเวณมหาสมุทรแปซิฟิกทางตะวันตกในช่วงปี พ.ศ. 2551 โดยสำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) และปากาซา พายุไต้ฝุ่นรามสูรเป็นพายุดีเปรสชันลูกที่ 5, พายุโซนร้อนลูกที่ 2 และพายุไต้ฝุ่นลูกที่ 2 ในฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2551 โดยศูนย์เตือนภัยไต้ฝุ่นร่วมพายุไต้ฝุ่นรามสูรก่อตัวขึ้นเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม เนื่องมาจากความปั่นป่วนในเขตร้อนชื้น วันรุ่งขึ้น ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ออกประกาศเตือนการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อนเกี่ยวกับความแปรปรวนที่กำลังพัฒนา เมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม ทั้งศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) และสำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ได้กำหนดให้เป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน ขณะที่ปากาซาได้ตั้งชื่อพายุดีเปรสชันเขตร้อนว่า บุตโชย ต่อมาในวันนั้น สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) และศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ได้ยกระดับความกดอากาศต่ำเป็นพายุโซนร้อนโดยสำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ตั้งชื่อพายุว่า รามสูร เมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) และสำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ได้ยกระดับพายุโซนร้อนรามสูรเป็นพายุไต้ฝุ่น วันรุ่งขึ้น สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) และศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) รายงานว่าพายุไต้ฝุ่นรามสูรมีลมแรงสูงสุดที่ 10 นาทีที่ 195 กม./ชม. (120 ไมล์/ชม.) และมีความเร็วลมคงที่ 1 นาทีที่ 260 กม./ชม. (160 ไมล์/ชม.) ตามลำดับ ซึ่งทำให้พายุไต้ฝุ่นรามสูรเป็นพายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5 ตามมาตราแซฟเฟอร์–ซิมป์สัน หลังจากความรุนแรงสูงสุด พายุไต้ฝุ่นรามสูรก็อ่อนกำลังลงและถูกลดระดับเป็นพายุโซนร้อนกำลังแรงในวันที่ 12 พฤษภาคม ก่อนที่ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) จะประกาศพายุนอกเขตร้อนและออกคำแนะนำขั้นสุดท้าย สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ไม่ได้ออกคำแนะนำขั้นสุดท้ายจนกระทั่งหลายชั่วโมงต่อมา ภายในประเทศญี่ปุ่น พื้นที่เกษตรกรรมประมาณ 10 เฮกตาร์ (24.7 เอเคอร์) ได้รับความเสียหายโดยรวมแล้ว พายุไต้ฝุ่นคร่าชีวิตผู้คนไป 4 ราย บาดเจ็บอีก 40 ราย และสร้างความเสียหายมูลค่า 9.6 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ทั้งในประเทศฟิลิปปินส์และประเทศญี่ปุ่น